ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa
tel.:(22) 826-99-45, 6572-895
e-mail: sekretariat@ibl.waw.pl
Dyrektor Instytutu Badań Literackich PAN
dr hab. Grzegorz Marzec, prof. IBL PAN
Zastępca Dyrektora ds. Ogólnych i Wydawniczych
dr Dorota...
ul. Nowy Świat 72, 00-330 Warszawa
tel.:(22) 826-99-45, 6572-895
e-mail: sekretariat@ibl.waw.pl
Dyrektor Instytutu Badań Literackich PAN
dr hab. Grzegorz Marzec, prof. IBL PAN
Zastępca Dyrektora ds. Ogólnych i Wydawniczych
dr Dorota...
Miejsce obrad: Instytut Badań Literackich PAN, ul. Nowy Świat 72, sala 144
Instytut Badań Literackich działa od roku 1948 roku. To tutaj powstały najważniejsze serie historycznoliterackie: Historia literatury polskiej pod redakcją Kazimierza Wyki, Vademecum Polonisty pod redakcją Janusza Sławińskiego, a w nim seria s...
W dniu 1.08.2018 r. Biblioteka Instytutu Badań Literackich PAN rozpoczęła realizację trzyletniego projektu pn. Otwarte Zasoby w Repozytorium Cyfrowym Instytutów Naukowych (OZwRCIN) w ramach trzeciego konkursu Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa, oś II E-administracj...
Celem kursu jest przygotowanie uczestniczki i uczestników do samodzielnej realizacji projektów filmowych i audiowizualnych w oparciu o różne materiały archiwalne. Kurs ma za zadanie rozbudzić świadomość audiowizualną, poszerzyć kontakt z h...
Kazimierz Ossowski
Instytut Książki i Czytelnictwa, Warszawa
Suflerowicz i inni, czyli o sporach teatralnych w gazetach Księstwa Warszawskiego rzecz krótka
Obie ukazujące się w stolicy Księstwa Warszawskiego gazety prowadziły na swych łamach rubryki teatralne. W latach 1807 - 1809 recenzenci ograniczali się z reguły do zrelacjonowania przebiegu spektaklu i omówienia treści wystawianych sztuk. Oceny formułowane były zazwyczaj oględnie i najczęściej dotyczyły jedynie gry aktorów. Ten sposób uprawiania krytyki teatralnej nie powodował wystąpień polemicznych. Znacznie owocniejsze dla krytyki teatralnej okazały się lata 1810-1815. Pojawiło się w tym czasie wielu nowych recenzentów i znacznie częściej dochodziło do wymiany poglądów. Dyskutowano o zadaniach, celach i dopuszczalnych granicach ostrości krytyki. Spierano się o repertuar. Szczególnie mocno atakowane były dramy i komedioopery. Rozbieżność zdań wywołał nawet Amfitrion Moliera, odebrany przez część publiczności jako sztuka zbyt frywolna. Najwięcej emocji wzbudziło wystąpienie recenzenta podpisującego się pseudonimem Hyacynty Suflerowicz, który wyjątkowo ostro skrytykował dramat Niemcewicza Gliński. Tożsamość Suflerowicza wciąż stanowi zagadkę, choć w zakończeniu artykułu wskazano tropy, które być może prowadzą do jej rozwiązania.
Copyright © 2024 Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Projekt i wykonanie Kompan.pl